Εδώ και 30 χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί το πρόγραμμα Erasmus, το οποίο έχει δώσει τη δυνατότητα σε πάνω από τρία εκατομμύρια ευρωπαίους φοιτητές να σπουδάσουν σε κάποιο άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ε.Ε. ή να κάνουν την πρακτική τους άσκηση σε επιχειρήσεις και οργανισμούς που εδρεύουν εντός των συνόρων της.
Το Erasmus δίνει τέτοιες ευκαιρίες όχι μόνο σε φοιτητές αλλά και σε ακαδημαϊκό προσωπικό, εκπαιδευτικούς, εθελοντές αλλά και νέους επιχειρηματίες. Αποτελείται από τέσσερις βασικούς πυλώνες δράσεις που αφορούν την εκπαίδευση, την κατάρτιση, τη νεολαία και τον αθλητισμό και για την προγραμματική περίοδο 2014-2020 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει 14,7 δισεκατομμύρια ευρώ.
Όσον αφορά την πρακτική άσκηση το πρόγραμμα μπορεί να βοηθήσει τους νέους να αποκτήσουν σημαντική επαγγελματική εμπειρία χρηματοδοτώντας τους την περίοδο που παραμένουν στο εξωτερικό. Η κατανόηση των διαφορετικών πολιτισμών και η ενίσχυση της γλωσσομάθειας μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην εύρεση εργασίας μετά το τέλος των σπουδών. Επιπρόσθετα, η εργασία πάνω στο αντικείμενο των σπουδών δίνει τη δυνατότητα στο νέο να δοκιμαστεί σε πραγματικές εργασιακές συνθήκες με τις πλάτες της ΕΕ.
Η περίοδος πρακτικής άσκησης διαρκεί από 2 έως 12 μήνες και οι προϋποθέσεις συμμετοχής είναι συνήθως η καλή γνώση Αγγλικών ή της γλώσσας στη χώρα υποδοχής. Η διαδικασία ξεκινά με την αίτηση του φοιτητή στο ακαδημαϊκό ίδρυμα στο οποίο σπουδάζει και συνεχίζει με την αναζήτηση θέσης πρακτικής μέσω πλατφόρμας της ΕΕ ή ιστοσελίδων που έχουν δημιουργηθεί για το σκοπό αυτό. Έπειτα συνάπτεται μία τριμερής συμφωνία ανάμεσα στο φοιτητή, το ακαδημαϊκό ίδρυμα και το φορέα υποδοχής.
Έχω ακούσει κάποιες φορές, θεωρώ λανθασμένα, ότι οι παραπάνω είναι ευκαιρίες για οικογένειες με οικονομική ευρωστία. Τη στιγμή που η αναζήτηση κατοικίας ή το κόστος ζωής σε πόλεις όπως το Παρίσι, το Λονδίνο ή οι Βρυξέλλες αποτελούν βραχνά για την πλειοψηφία των οικογενειών, υπάρχουν πόλεις στην κεντρική Ευρώπη και τα Βαλκάνια που αποτελούν σαφώς πιο οικονομική επιλογή. Μία συζήτηση με κάποιον ή κάποια που συμμετείχε στο πρόγραμμα μπορούν να επιβεβαιώσουν τον ισχυρισμό μου.
Ακόμη, θεωρώ λάθος την άποψη πως τα παραπάνω αποτελούν κίνητρο για τη φυγή των νέων μας στο εξωτερικό. Αντιθέτως, πιστεύω πως μπορούν να αποτελέσουν ένα εργαλείο για να γυρίσουν πολλοί από αυτούς στην πατρίδα μας και να απασχοληθούν εδώ. Σε μία αγορά εργασίας που μέρα με τη μέρα γίνεται πιο ανταγωνιστική το πρόγραμμα Erasmus δίνει τη δυνατότητα να ξεχωρίσεις.
Ας πάρουμε για παράδειγμα μία φοιτήτρια με σπουδές Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Erasmus Ανταλλαγής Φοιτητών για 6 μήνες σε ένα πανεπιστήμιο της Γαλλίας και Erasmus+ Πρακτική Άσκηση για 6 μήνες σε μία επιχείρηση της Τσεχίας. Πόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να προσληφθεί ανάμεσα σε πτυχιούχος ενός παρόμοιου μόνο προπτυχιακού τίτλου σπουδών; Πόσο πιο εύκολο θα είναι να εγκλιματιστεί σε ένα πολυεθνικό εργασιακό περιβάλλον; Σε τι επίπεδο θα κατανοεί τις νέες αγορές που διαμορφώνονται γύρω της ;
Η προσωπική εμπειρία μου δίδαξε ότι την ίδια στιγμή που αποχαιρετάς το παιδί σου για 2,3 ή 6 μήνες, πρέπει να έχεις κατά νου ότι η γνώση, οι εμπειρίες και οι δεξιότητες που θα αποκτήσει θα του δώσουν όλα εκείνα τα εφόδια για να έχει όταν γυρίσει ευκαιρίες απασχόλησης στην πατρίδα. Για να μη χρειαστεί να φύγει αύριο μόνιμα στο εξωτερικό.
Σε μια Ελλάδα που γερνάει και συρρικνώνεται πληθυσμιακά, αξίζει να αναδεικνύουμε οποιοδήποτε εργαλείο μπορεί να κρατήσει τους νέους στη χώρα μας και να φέρει πίσω κάποιους από αυτούς που φύγαν τα τελευταία χρόνια.
Χρόνια Πολλά Erasmus!